Nur yüzlü ihtiyar bir adam, şeyh edasıyla kuyumcuya girer.
Kuyumcu adamı saygıyla karşılar.
İhtiyar; "Ben senin sevabınım..!" der.
Kuyumcu güler ve alaycı bir şekilde; "Pırıl pırıl bir yüzün olduğu doğru, ama bir sevabın böyle görüneceğini hiç düşünmemiştim!" diye cevap verir.
Bu sırada genç bir çift dükkana girerek altın siparişi verir.
Kuyumcu siparişi hazırlarken oturmalarını söyler.
Genç hanım gidip yaşlı şeyhin kucağına oturur.
Kuyumcu şaşırır ve kadına sorar:
"Neden şeyhin kucağına oturdunuz?"
Genç hanım şaşkınlıkla; "Hangi şeyh? İyi misiniz siz? Neden bahsediyorsunuz? Burada kimse yok ki.
Bize bu siparişimizi verecek misiniz, vermeyecek misiniz?" der.
Şaşıran ve utanan kuyumcu genç çiftin altınını vererek parayı alır ve genç çift dükkandan ayrılır.
Şeyh kuyumcuya dönerek şöyle der: "Beni senden başka kimse göremez ve bu ancak salih ve iyiler için mümkündür."
O arada kuyumcuya başka bir erkek ve kadın girer ve aynı hikaye tekrarlanır.
Şeyh kuyumcuya "Ben senden bir şey istemiyorum! Rızkınızı artırmak için bu mendili yüzünüze sürün.." der.
Kuyumcu mendili kutsal ve ruhani bir tavırla alır, koklar ve bayılıp yere yığılır.
Şeyh ve arkadaşları bütün para ve altınları alarak kaçarlar.
4 yıl sonra Şeyh kılıklı bu adam, diğer dört hırsız ve 2 polis dükkâna girer.
Dört yıl önce dükkanı soyanları yakaladıklarını, olay yeri incelemesi ve tatbikat için geldiklerini söylerler.
Sarraf suçluların yakalanmasına çok sevinir.
Polis memurları, Şeyh ve kuyumcuya hikâyeyi sorar ve sırayla hikâyeyi anlatırlar.
İki tarafı da dinleyen polisler; "Hukuki olarak olanları aynen tekrarlamanız lazım. Biz de buna göre tutanak tutacağız." der.
Bunun üzerine şeyh mendili cebinden çıkarıp kuyumcuya verir.
Kuyumcu mendili mendili alıp koklar ve anında yere düşer.
Bunun üzerine şeyh, polis kıyafeti giyen iki kişi ve diğer dört hırsız dükkânı tekrar soyarlar.
Sonuç: Hırsız hırsızdır.
Hırsız her kılığa girer.
Cübbe veya üniforma görünce gevşemeyin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder