Diyarbakırlı gariban bir adam bir gün tarihi surlara çıkmış.
Etrafı biraz seyredince bir sürü güzel ev, araba filan görmüş.
"Bende neden yok?" diye düşünmüş.
Allah'tan kendisine de mal mülk vermesini istemeye karar vermiş.
Ellerini açıp dua etmeye başlamış:
"Yarabbi! Herkese vermişsin, bir bende yok. Bana da para, ev, araba, altın ver." der demez gök gürlemiş.
Kaleye yakın bir yere yıldırım düşmüş.
Kale surları sallanmış ve bizim Diyarbakırlı surlardan aşağıya yuvarlanmış.
Şükür ki bir ot yığınına denk gelmiş ve hafif sıyrıklarla ölümden kurtulmuş.
Kızgın bir şekilde ayağa kalkmış.
Üstünü başını düzeltmiş.
Kafasını gökyüzüne kaldırıp konuşmaya başlamış:
"Allah'ım, tamam anladım, vermeyeceksin ama bari duvardan aşağıya atmasaydın."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder