Çok zengin bir adam ölmüş.
Adamın çoluk çocuğu olmadığı için bütün mirası akrabalarına kalıyormuş.
Öyle az buz bir miras da değil.
Miras dağıtıldıktan sonra tüm akrabaları zengin oluyormuş.
Nasrettin Hoca da diğer birçok insan gibi adamın cenazesine gitmiş.
Bir yandan tabutu omuzluyor, bir yandan da hüngür hüngür ağlıyormuş.
Cenazeye katılanlardan biri onun bu halini görünce teselli etmek istemiş.
"Başınız sağ olsun. Merhum akrabanız herhalde." demiş.
Hoca cevap vermiş:
"Yok, akrabam değil maalesef. Zaten bu yüzden ağlıyorum."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder