Çobanın biri koyunlarını otlatıyormuş. Bir derviş gelmiş sormuş:
- Köpek senin mi?
- Benim!
- Onunla konuşabilir miyim?
- Köpek konuşamaz!
Derviş köpeğe yaklaşır.
- Nasılsın?
- Fena değil! (Çoban şaşkın...)
- Bu adam senin sahibin mi?
- Evet.
- Sana iyi davranıyor mu?
- Evet, çok iyi. Günde iki kez tuvalet için dolaştırıyor, bana yemek veriyor ve benimle oynuyor.
Derviş çobana sorar.
- Bu at senin atın mı?
- O at da benim!
- Onunla konuşabilir miyim?
- At konuşamaz yahu!
Derviş ata yaklaşır.
- Nasılsın?
- Fena değil! (Çoban daha da şaşkın...)
- Bu senin sahibin mi?
- Evet.
-Sana nasıl davranıyor?
- İyi. Bana her gün gerekli yürüyüşleri yaptırıyor, fazla yük bindirmiyor, günde 2 kere ve her terlememden sonra terimi siliyor ve içinde yiyecek ve yataklık olan ufak bir ahır inşaa ediyor. (Çoban ne gözlerine ne de kulaklarına inanmaktadır)
Derviş tekrar Çobanın yanına gelir.
- Bu dişi eşek senin mi?
- Eşek benim ama peşin söyleyeyim çok yalancıdır...
- Köpek senin mi?
- Benim!
- Onunla konuşabilir miyim?
- Köpek konuşamaz!
Derviş köpeğe yaklaşır.
- Nasılsın?
- Fena değil! (Çoban şaşkın...)
- Bu adam senin sahibin mi?
- Evet.
- Sana iyi davranıyor mu?
- Evet, çok iyi. Günde iki kez tuvalet için dolaştırıyor, bana yemek veriyor ve benimle oynuyor.
Derviş çobana sorar.
- Bu at senin atın mı?
- O at da benim!
- Onunla konuşabilir miyim?
- At konuşamaz yahu!
Derviş ata yaklaşır.
- Nasılsın?
- Fena değil! (Çoban daha da şaşkın...)
- Bu senin sahibin mi?
- Evet.
-Sana nasıl davranıyor?
- İyi. Bana her gün gerekli yürüyüşleri yaptırıyor, fazla yük bindirmiyor, günde 2 kere ve her terlememden sonra terimi siliyor ve içinde yiyecek ve yataklık olan ufak bir ahır inşaa ediyor. (Çoban ne gözlerine ne de kulaklarına inanmaktadır)
Derviş tekrar Çobanın yanına gelir.
- Bu dişi eşek senin mi?
- Eşek benim ama peşin söyleyeyim çok yalancıdır...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder