Bir akşam köy kahvesinde oturan Ali isminde kör bir adam dışarıya çıkarken el fenerini yakıp kapıya doğru yürümeye başlamış. Bu durum kahvede oturan bir yeni yetmenin dikkatini çekmiş. Dalga geçmek ve biraz eğlenmek için kör adama seslenmiş.
-Heeeey, kör Ali. O el fenerini niye yaktın? Sana Sen kör değil misin? El feneri senin ne işine yarayacak?
Kör Ali bir an duraklamış. Sonra ağır ağır geriye doğru dönmüş ve cevap vermiş.
-Doğru söylüyorsun evlat. Ben körüm ve bu fener benim hiçbir işime yaramıyor. Ama ben feneri kendim için değil senin gibi bakar körler bana çarpmasın diye aldım yanıma.
Başka bir fıkra okumak için lütfen tıklayınız.
-Heeeey, kör Ali. O el fenerini niye yaktın? Sana Sen kör değil misin? El feneri senin ne işine yarayacak?
Kör Ali bir an duraklamış. Sonra ağır ağır geriye doğru dönmüş ve cevap vermiş.
-Doğru söylüyorsun evlat. Ben körüm ve bu fener benim hiçbir işime yaramıyor. Ama ben feneri kendim için değil senin gibi bakar körler bana çarpmasın diye aldım yanıma.
Başka bir fıkra okumak için lütfen tıklayınız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder