Bir gün bir kadın kır gezisi yaparken sürüsünü otlatan bir çobana rastlar.
"Şuradaki köpek senin mi?" diye sorar.
Çoban "Evet." diye cevap verir.
Kadın "Onunla konuşmamın bir mahzuru var mı?" der.
Çoban şaşırır.
"Köpekler konuşamaz amaa.." diye mırıldanır.
Bunun üzerine kadın "Selam kuçu kuçu, nasıl gidiyor?" diye seslenir.
Çobanın fal taşı gibi açılan gözleri önünce köpek cevap verir:
"Gayet iyiyim."
Kadın : "Bu çoban senin sahibin mi?"
Köpek: "Evet."
Kadın : "Sana iyi bakıyor mu?"
köpek : "Hem de çok iyi bakıyor. Beni her gün gezdirir, harika yemeklerle besler ve haftada bir de göle oynamaya götürür."
Kadın bu sefer de ata dönerek çobana sorar:
"Onunla da konuşabilir miyim?"
Çoban, tamam der gibi başını sallar.
Bunun üzerine kadın ata seslenir:
"Selam düldül, nasıl gidiyor?"
At cevap verir: "Çok iyi."
Çoban gördükleri ve duyduklarına inanamamakta, şok olmuş halde kadını izlemektedir.
Kadın devam eder: "Bu çoban senin sahibin mi?"
At : "Evet."
Kadın : "Sana iyi bakıyor mu?"
At : "Gayet iyi bakıyor. Beni sık sık kaşağılar ve havalar yağışlı olduğunda da ıslanmamam için beni ahıra koyar."
Kadın bu defa yan tarafta otlayan dişi eşeğe bakar.
Şok içindeki çoban kendine gelir ve panik içinde kadına seslenir:
"Sanırım eşekle de konuşmak istiyorsun. Ama seni uyarayım. O at ve köpek gibi değil. Yalancı şerefsizin teki. Şimdi sana bir sürü yalan söyler."