Lokantanın birinde o yörenin en tanınmış pehlivanı çorba içiyormuş.
Derken zayıf cüsseli bir müşteri daha girmiş içeriye.
O da çorba istemiş. Garson çorbayı getirmiş, müşteri limon da istemiş. Garson "beyefendi son limonu şu karşıdaki beye verdim maalesef limonumuz kalmadı" der.
O sıska görünümlü müşteri de " olsun o beyefendinin sıktığı limonu getir" der. Garson da " aman beyefendi o buraların en namlı pehlivanı onun sıktığı limonda suyu mu kalır" der.
Müşteri "olsun kardeşim sen getir" der.
Pehlivan da olanları göz ucuyla seyretmektedir.
Garson gider pehlivanın masasındaki sıkılmış limonu getirir ve masasına bırakır.
Pehlivan sıkılmış limonun suyunun çıkmayacağını bildiği için bıyık altı gülmektedir.
Yeni gelen o sıska görünümlü müşteri suyu sıkılmış limonu alır ve öyle bir sıkar ki, çorbaya inen suyun şıkırtısı öbür masalardan duyulur.
Hem Pehlivan hem de diğer müşteriler şaşkınlık içinde kalmıştır.
Gururu da kırılan pehlivan sıska müşterinin yanına gider ve;
"Bu yörede gücü ile nam salmış en ünlü pehlivanım benim. Sen kimsin ki bu limondan hala su çıkartabildin? Bana adını bahşeder misin yiğidim?" diye sorar.
Sıska müşteri çorbasını içmeye devam eder.
Ağzındaki yudumu yuttuktan sonra cevap verir:
“Ben Mehmet Şimşek. Maliye bakanı.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder